Nyawaku Dihujung Tanduk

isnin (30/11/09) ~dihadapan masjid Bangi~ 9.00 pm-10.00 pm

kerana sahabat sakit. kami 3 sahabat menemani sahabat yang sakit itu..
masalahnyer.. kereta itu di pandu oleh sahabat yg sakit kepala..
risau gak... actually mmg xnk kasi dier drive tp...
dh kete dier nk wat cmne... btol x??
lepas jumpa doktor dan makan...
kami bertolak pulang ke kampus..
masa nk kluar dr simpang..
kte berasa pelik..
nape sahabat yg bwk kete tue xamek side??
cepat plak pusing stereng..
tgk lar kt luar.. divider dekat gler ngan side kete..
lepas tgk divider hilang dr pandangan..
hati mula xsedap..
sesuatu bakal terjadi...
saat mahu memberitahu apa yg bakal berlaku...
sreeetttt..!!!
alamak...
kete kne divider tepi jalan..
tgk sahabat yg bwk kete tue...
statik jew...
tp nmpk dier mengucap bnyk...
pntu belah kiri xleh bukak langsung..
so, kte kne lar lompat ke belakang...
mase tue kte dok sblh seat driver..
kte x terkejut lar..
cme...
risau kte ngan sahabat yg bwk kete tue...
xlame kemudian hero3 malaya... ( ade 3 hero)
dtg menyelamatkan kami...
lama gak nk trun kan estima tue...
agak lama kemudian...
estima berjaya diturunkan...
atas usaha hero3 malaya dan pak cik yg lalu ditepi jalan...
xlame kemudian mak dan abah sahabat yg bwk kete pon sampai...
abah dier try bwk kete tue...
kot2 xleh gerak ke..
kan2..
akhirnya kami balik ke kampus dgn dihantar oleh sahabat yg bwk kete ngan mak dier...
~tammat~

Rabu (2/12/09) ~traffic light alamanda~8.00pm

selepas belok kanan utk kluar simpang dr alamanda...
traffic light dihadapan b'warna merah...
akak kte amek lane belah kanan skali...
traffic light berwarna hijau..
dgn yakinnya..
akak memecut laju kereta..
then, kte nmpak..
divider dihadapan...
kte ckap "uih uih uih"
akak kte perasaan dan ingin trus belok ke kiri..
kete myvi oren..
honk kete kami...
dahlah myvi tue pon bwk laju...
akhir nya kete kami berhenti...
masa itu kte ckp ngan akak kte...
xnmpk ke kt dpea??
dier kate X...
kte ckp...
klu adk xtegur td mesti kete melayang atas divider..
klu belok pon kte gak kne... (dok sblh seat driver)
lagi trok..
mybe... patah kaki or tersepit kt pntu kete...
~tammat~

konklusi...
mase dlm perjalan balik ke kampus lepas hampir berlanggar..
kte t'pikir...
maut tidak mengira masa...
disaat kita ditetapkan utk 'pergi'
kte akan 'pergi'
selagi blum masa utk 'pergi'
kita tidak akan di 'ambil'...
kte juga tpkir..
mungkin Allah ingin memberi masa dan peringatan kepada kita..
dimana...
kamu akan 'pergi' bila tiba masanya...
cuma kamu tidak tahu bila dan dimana ia akan berlaku..
dan ia sebgai peringatan kte agar selalu melakukan amar ma'ruf nahi mungkar..